De Wet Homologatie Onderhands Akkoord (WHOA) is sinds 1 januari 2021 van kracht. Deze wet biedt uitkomst voor bedrijven die een te zware schuldenlast hebben, maar nog wel beschikken over bedrijfsactiviteiten die levensvatbaar zijn. Het beoogde doel van de wet is om met name een faillissement te voorkomen en tevens het minnelijk schuldsaneringstraject te versterken. Wel moet de onderneming aan een aantal eisen voldoen. Zo moet duidelijk zijn dat het bedrijf afstevent op een faillissement en dat schuldeisers door middel van een stemming zich over het akkoord hebben kunnen uitspreken. Het akkoord moet ook redelijk zijn. Dat wil zeggen dat schuldeisers niet in een aanmerkelijk slechtere positie komen dan in een faillissement en dat het voorstel voor een gedeeltelijke betaling eerlijk onder de schuldeisers wordt verdeeld. Moesten voorheen alle schuldeisers en/of aandeelhouders instemmen met een aangeboden akkoord, nu kun je afspraken maken met schuldeisers en deze door de rechtbank laten bevestigen (homologeren), ook in het geval dat niet alle schuldeisers met de afspraken akkoord gaan. De niet akkoord zijnde schuldeisers moeten zich wel aan de gehomologeerde afspraken houden.
Uiteraard zal uit diverse onderliggende stukken moeten blijken dat er voor het betreffende bedrijf toekomstperspectief is.
Overigens kunnen bedrijven met onvoldoende overlevingskansen ook gebruik maken van de WHOA, waardoor ze zonder faillissement kunnen stoppen.
Herstructureringsdeskundige
De ondernemer/schuldenaar kan zelf een akkoord voorbereiden en aanbieden aan zijn schuldeisers, maar ook één of meerdere schuldeisers, een Ondernemersraad of een personeelsvertegenwoordiging kunnen het initiatief nemen om een akkoord tot stand te laten komen. Alle partijen krijgen de mogelijkheid om bij de rechter een verzoek in te dienen tot aanwijzing van een herstructureringsdeskundige. Het aanwijzen van een herstructureringsdeskundige heeft tot gevolg dat iedere schijn van belangenvermenging wordt voorkomen en dat het vertrouwen in het proces en daarmee de slagingskans wordt vergroot. Deze deskundige kan het traject in gang zetten en een akkoord voorbereiden om vervolgens de rechter te verzoeken tot homologatie van het akkoord.
Nadere eisen en mogelijkheden
Het voert te ver om alle aanvullende eisen en mogelijkheden in dit artikel op te sommen. Toch wil ik er nog één noemen die toch wel bijzonder is. De wet biedt namelijk de mogelijkheid om de rechten van aandeelhouders te wijzigen. Daarvan is sprake in het geval een akkoord is bereikt met schuldeisers waarbij de vordering van een schuldeiser geheel of gedeeltelijk wordt omgezet in eigen vermogen; de zogenoemde ‘debt for equity swap’. De schuldeiser krijgt daarmee een aandelenbelang en dus ook zeggenschap in de vennootschap, terwijl het aandelenbelang en de daaraan verbonden zeggenschap van de bestaande aandeelhouders verwateren.
Voorschriften
Uiteraard moet het akkoord aan een aantal voorschriften voldoen. Zo kan de ondernemer zijn schuldeisers indelen in klassen. Hij hoeft niet aan alle klassen een akkoord aan te bieden. De klassen waaraan geen akkoord is aangeboden, houden het recht op volledige betaling van schulden. De klassen waaraan wel een akkoord is aangeboden moet een meerderheid instemmen met het voorstel tot akkoord. Daarnaast moeten MKB bedrijven met minder dan 50 medewerkers minimaal 20% van de openstaande vordering terugkrijgen. En moet een verhuurder niet instemmen met de voorgestelde wijziging of beëindiging, dan kan de rechter toestemming geven tot een eenzijdige beëindiging.
Waaraan moet nog meer worden voldaan?
- Er moet een haalbaar en doordacht akkoord liggen.
- De besluitvorming over het akkoord en de inhoud van het akkoord moet aan een aantal wettelijke voorschriften voldoen.
Een belangrijke voorwaarde is dat het akkoord redelijk moet zijn. Dat houdt bijvoorbeeld in dat schuldeisers en aandeelhouders door het akkoord niet in een nadeligere positie mogen komen.
- Arbeidsvoorwaarden van het personeel mogen niet veranderen.
Mocht een akkoord niet slagen, dan kan de schuldenaar gedurende 3 jaar niet opnieuw een WHOA-akkoord aanbieden.
Bron: www.ocmkb.nl
